14 okt 2006

Vakantie in de vakantie

Lisette

Tafí del Valle, 4445 km

Inmiddels zijn we ruim drie maanden op reis, hebben 66 dagen op de fiets gezeten, 4445 kilometer gefietst, alle hoogten tussen zeeniveau en 4200 meter daarboven bedwongen, 2618 euro uitgegeven en houden wij nu vakantie.
› Lees verder


3 aug 2006

Het weer

Lisette

Villa Cura Brochero, km 1608

Een weerpraatje. Het weer is hier best bijzonder. Toen in Nederland de mussen van het dak vielen waren wij in het laagland bij een aangenaam wintertemperatuurtje van 20-25 graden. Nu het in Nederland is afgekoeld en hier en daar flink regent hebben wij te maken met grote temperatuurverschillen tussen dag en nacht en is het nog steeds droog.

koud

koud

› Lees verder


30 jul 2003

Portillo de Lunada

Lisette

Dagboekfragment

(…) Dan gaat het omhoog naar de Portillo de Lunada. Vanochten op ±450 m hoogte begonnen en we moeten naar 1350 m. De klim gaat geleidelijk en heeft mooie vergezichten.

We hebben ook de eerste echte aanvaring met twee honden. Pim jaagt ze weg met gegrom en één van hen heeft waarschijnlijk een trap gekregen (met schoenplaatje). We komen zoals gebruikelijk in de bergen ook wielrenners en padvinders tegen. In Rio Trueba waar we koffie en cola drinken, oefenen wat kinderen een loopje met castagnettes voor het dorpsfeest van volgende week.

Tijdens de klim zien we aan de andere kant van de coll de wolken al hangen. Dit is zowel coll, provinciegrens als klimaatscheiding. Boven waaien de wolken naar ons toe en doen we wat extra’s aan en voor de laatste keer de helmen op. De afdaling is schitterend, ondanks de wolken. Het is veel groener dan aan de andere kant.

Na San Roque blijkt er bij de rivier toch een kleine camping te zijn. Er staan twee Nederlanders die met dezelfde bus teruggaan. Het begint na korte tijd wat te miezeren, dus we bivakkeren onder de tarp.


19 jul 2003

Anzánigo – Ejea de los Caballeros

Lisette

Dagboekfragment

(…) Vóór Ayerbe kwamen we langs de ‘Vingers’. Indrukwekkende rotspijlers waar Pim veel foto’s van gemaakt heeft. Het was jammer dat het licht van een ongunstige kant kwam. Vanaf Ayerbe werd het echt landbouwgebied met erg schattige dorpjes. Het werd vooral ook erg heet.

In Casas de Esper – een dorpje van niks – siësta gehouden. Lokale jongetjes waren druk met fietswedstrijdjes, terwijl we uitgeteld op een bankje hingen. Jammer dat er geen drinkwater uit de bron kwam. Wel water gekregen van lokalo’s. Pas na vieren weer vertrokken, terwijl de thermometer op het pleintje nog altijd ±40 °C aangaf.

Na het dorpje Erla, waar ‘water uit Jaca’ uit de bron kwam volgens de oude mannetjes op het immer aanwezige schaduwbankje, werd de weg gelukkig erg makkelijk. Gloednieuw, licht dalend en breed. In noodtempo wegens rauwe konten zijn we naar Ejea gefietst. Ook daar is het stoffig en warm. ’s Avonds laat nog steeds 25+°C. (…)

Het barst hier werkelijk van de ooievaars. Op alle gebouwen, masten en kerken zijn nesten. We aanschouwen ze een tijdje vanaf een bankje bij een hooggelegen kerk. Ze komen en gaan in prachtige glijvluchten en voeren hun jongen. (…)


1 aug 2002

Naar Mull

Pim en Lisette

Dagboekfragment

Bridge of Awe – Tobermory

Na een winderige en warme nacht, zodanig dat bij mijn nachtelijke wandeling naar de wc ik mij afvroeg waarom het ’s nachts warmer is dan overdag, vanochtend bij heerlijk weer vertrokken om door Glenn Lonan naar Oban te fietsen. Deze glenn, die we op de ‘terugweg’ ook nog een keer doorfietsen, was bijzonder fraai, met schapen, koeien, stieren, mooie rustige wegjes en fraaie wolkenluchten.

In Oban aangekomen een nieuwe bidon gekocht – ik was het dopje van de vorige kwijtgeraakt – naar de ferry terminal gegaan en Lisette is nog het dorp in geweest voor brood. De (12 uur) ferry was temelijk groot en de hele route aan dek gezeten en genoten van zon en zee. In Craignure boodschappen gedaan, gelunched en in hoog tempo over vlakke weg met winder achter naar Salen gefietst. Vanaf Salen werd de weg een stuk smaller en vooral veel steiler.

De weg was eigenlijk te druk voor het passeerplaatsensysteem. Het lijkt wel of bij goed weer alle Schotten – bij voorkeur in groepjes van drie auto’s – een rondje om het eiland gaan rijden. Je zou ze haast uit hun auto’s willen sleuren wanneer ze gehaast rakelings langs je rijden. Na flink klimmen en dalen op een nieuwe tweestrooksweg in schilderachtig en zeer toeristisch Tobermory aangekomen.

Wegens gebrek aan infobordjes naar de TIC afgedaald over zeer steile straat. De camping was uiteraard boven en een stukje verder. Idyllisch gebeuren met ruisend beekje en caravans goed weggestopt achter een muur.

Nu whisky aan het drinken in de avondzon met voldoende wind om midgets te verjagen. Wie had dat een paar dagen geleden gedacht.


21 jul 2002

Langs Hadrian’s wall

Pim

Dagboekfragment

Hexham-Bankshead

Het begon met veel mooi weer en dat bleef het ook een flinke tijd. Het was tamelijk heuvelig met af en toe steile klimmetjes waarbij de linkerknie van Lisette af en toe opspeelde. We hebben een paar keer Hadrian’s Wall gekruist, waarbij de feitelijke aantrekkelijkheid van de muur niet vreselijk groot is.

In een dorpje hebben we (ik) de achterremblokjes van Lisette vervangen, want die remden niet meer erg hard bij 15% downhill en helemaal niet in de regen. Aan het begin van de middag heeft het twee keer geregend.

Rond drieën bij een kampeerboerderij in Bankshead aangekomen en besloten niet verder te fietsen (in de regen), omdat de volgende camping ruim 30 km verderop ligt en daar hadden we geen zin meer in gezien de regen, de pijnlijke knie van L. en de gemiddelde snelheid tot dan toe. (…)


10 aug 2001

Chabeuil – La Bégude de Mazenc

Pim

Dagboekfragment

Met een goed gevoel de ‘horrifying’ camping van Chabeuil achter ons gelaten. Gelukkig was het droog en bleef het droog, en steeds zonniger met een forse noordenwind. Dat maakte de vele kleine en één grote (7 km) klimmen een stuk draaglijker. De grote klim had een aardige apotheose in de vorm van een hele nauwe pas, waar de kracht van de wind nog werd verviervoudigd en je op sommige plekken tegen een helling van ±10 % omhoog werd geblazen. Zelfs het water in het riviertje ter plaatse werd weer omhoog geblazen. (…)


31 jul 2001

Noord-Frankrijk

Lisette

Dagboekfragment

Ik schrijf dit dinsdagochtend, omdat we gisterenavond echt te moe waren. Monsteretappe van 125 km met een boel venijnige klimmetjes. De klimmen op zich waren makkelijker dan in de Ardennen; ik ben maar één heel klein stukje gaan lopen. Maar de afstand was gewoon te lang.

Het boekje en andere fietsers hadden ons gewaarschuwd voor een vreselijk saai landschap, maar dat viel ons erg mee. Akkers in verschillende stadia en met verschillende soorten gewas en hier en daar een plukje bos. Bij zonnig weer zien de dorpen er best aardig uit, maar bij een regentje wel grauw denk ik.

We zijn de Rotte gepasseerd (foto genomen) en ook nog een soort Rottemeren. Pim heeft ’s ochtends eerst binnenbanden gekocht bij de HELA, een ‘winkel van alles’. Dus hij heeft nog een bonus van 10 km gefietst.

Onderweg probeerde een aardige caféhouder met alle geweld ijsblokjes in de SIGG-flesjes te duwen. Het was inderdaad weer eens snokheet. Vandaag ook, maar nu met normale afstand voor de boeg.