9 okt 2006

Andere fietsreizigers

Pim

Cachi, 3065 km, edit: Cafayate, 4267 km

De Groene route naar de Middellandse Zee was de eerste fietsreis die Lisette en ik samen maakten, in 2001. Op deze veelgefietste route kom je veel medefietsers tegen. Misschien dat alleen de Donauroute nog meer (NL) fietsers oplevert.

Nadat we in 2002 in Schotland de Columba route hebben gefietst, hadden we het gehad met door anderen omschreven routes en trokken we ons eigen pad, dat ons vooral door Spanje en Portugal leidde. En nu dus door Uruguay en Argentinië terwijl Bolivia en Chili nog op ons liggen te wachten.

Bij vertrek uit Bs As hadden Lisette en ik een kleine weddenschap: wanneer ontmoeten wij de eerste mede-fietsreiziger?

Lisette verwachtte de eerste medefietser tegen te komen in de bergen van Córdoba (voor de 2000 kilometer grens). Ik stelde dat we minimaal 2000 kilometer onderweg zouden zijn alvorens de eerste fietsreiziger tegen te komen.

Op dinsdag 22 augustus 2006, na 2644 kilometer onderweg te zijn, tussen La Ciénaga en San Fernando, kwamen wij Raphaël Gassman uit Zwitserland tegen, naar het zuiden reizend, onderweg naar Mendoza. Raphaël heeft zeven jaar geleden huis en haard verlaten en reist en werkt sindsdien over de gehele wereld. Sinds 9 maanden fietst hij in Zuid Amerika en hij is nu onderweg om in de bergen bij Mendoza als berggids te gaan werken. Hij heeft intensief in Bolivia (onder meer 7 dagen op de Salar de Uyuni) gefietst en heeft nog een aantal waardevolle do’s en dont’s voor ons.

Op dinsdag 29 augustus, na 3032 kilometer, tussen Molinos en Seclantás kwamen wij Romain en Nicolas (geen foto) uit Normandië (Frankrijk) tegen, naar het zuiden reizend in de riching van Córdoba. Reeds 10 maanden onderweg en ondertussen door India, Zuidoost Azië, Japan, Australië, Nieuw Zeeland, Chili, Peru en Argentinië gefietst. Dat is een boel plekken voor 10 maanden, maar zo hebben ze heel Bolivia overgeslagen (in de bus gestapt) vanwege de slechte wegen. Met nog ongeveer 1 maand te gaan moeten ze nog in Bs As zien te komen.

Het contrast tussen beide ontmoetingen is groot. Raphaël is bedachtzaam, heeft veel gezien, weet wat hij wil en wat hij niet wil, fietst ongeveer een week kris-kras over de Salar, Romain en Nicolas hebben haast en slaan de ’saaie’ stukken over.

Op zaterdag 2 september 2006, na 3144 kilometer, in de afdaling van de Piedra de Molinos (3349 meter) komen we een Amerikaans stel tegen waarvan ik wel de naam heb gevraagd maar deze vrijwel onmiddelijk weer ben vergeten. Wel heb ik een foto:

Ze komen net uit Bolivia en zijn onderweg naar de parken Ischagualasto en Talampaya over grofweg de omgekeerde route die wij hebben befietst.

In de nacht van 1 op 2 oktober, in de stationsrestauratie van Uyuni komen wij Wolfram Ries, vioolbouwer te Halle (Duitsland) tegen. Hij wacht, net als wij, op de trein naar Villazon, om vanuit daar nog een stuk in Argentinië te fietsen. Hij is ruim anderhalve maand geleden in Mexico begonnen, heeft alle onverharde wegen overgeslagen (per openbaar vervoer gereisd) omdat zijn fiets daar eigenlijk niet geschikt voor is en heeft nog twee weken om in Bs As te komen.

Van Uyuni tot Villazon reizen we samen per trein, we steken de grens naar La Quiaca over, lunchen in La Quiaca, waarna Wolfram op zijn fiets stapt (hij heeft al meer dan een week niet gefietst) en wij een hotel zoeken om de volgende dag per bus naar Salta te reizen. De volgende dag zien we hem, vanuit de bus, fietsen.

Hij heeft samen met zijn vrouw afgesproken dat ze allebei één keer in de drie à vier jaar een tijdje alleen op reis kunnen en dat ze alle andere jaren, samen met hun drie kinderen, naar een relatief saaie bestemming als Zweden of Frankrijk reizen.

Het aantal fietsende medereizigers neemt toe.

Net ten zuiden van Salta ontmoeten wij een Italiaanse botenverhuurder op een Argentijnse mountainbike met een weekendtas overdwars achterop de bagagedrager. Later die dag zien we hem weer, zo’n 40 kilometer zuidelijker. Ondanks de wrakkige uitrusting gaat het wel vooruit (geen foto).

Wat verder naar het zuiden rijden wij een fietsend echtpaar uit Mar del Plata, op een zwaarbeladen tandem, achterop (geen foto).

In de afdaling van de Valle de Lerma, in de buurt van Cafayate, ontmoeten wij Juan en Javier uit Villa Carlos Paz (waar wij begin augustus kampeerden). Zij zijn nog niet zo lang geleden van huis vertrokken en onderweg naar Peru!

Ons bekende fietsreizigers die (binnenkort) hier in de buurt zijn:
Astrid en Rinnert uit Rotterdam (PAS OP, onwijs jaren ’90 website), vanaf 8 september vanuit Bs As naar het zuiden
Judith a.k.a. Vreer uit Amsterdam, binnenkort vanuit La Paz(?) door Chili naar het zuiden

Nieuwe ontmoetingen met fietsreizigers zullen aan dit artikel toegevoegd worden.


Geef een reactie